فصل بهار در ایران، پر از شگفتی و اتفاقات غیر منتظره است. ایران یکی از کشورهای چهارفصل دنیاست و تنوع گردشگری بسیار چشمگیری دارد. در این فصل در حالیکه ممکن است نواحی شمالی ایران درگیر برف و باران باشند؛ بخش های جنوبی ایران هوایی معتدل و شرجی را تجربه می کنند. اوایل سال در استان های مرکزی ایران نظیر یزد، اصفهان، فارس، خراسان رضوی، کرمان، سمنان ایده‌آل ترین شرایط آب و هوایی حاکم می شود. سفر به این شهرها و بازدید از ابنیه تاریخی کهن و لطیف آن ها یکی از بهترین گزینه هاست.

اوایل بهار، موقعیتی ایده آل فراهم می شود تا علاقمندان بتوانند به استان های جنوبی سفر کرده و عجایب بی مثال آن را دریابند. استان سیستان و بلوچستان و منطقه آزاد چابهار، استان هرمزگان با جزایر فوق بکرش نظیر کیش، قشم، هنگام، هندورابی، لاوان و شهر بندرعباس، استان بوشهر با سواحل دیدنی اش به خلیج فارس و استان خوزستان با شهرهای دیدنی نظیر اهواز، آبادان و دزفول از بهترین مقاصد توریستی جنوب ایران در بهار به شمار می روند. از جمله تفریحات جزیره کیش می توان به تفریحات آبی، کارتینگ، بازدید از دلفیناروم و مراکز خرید و جاذبه های طبیعی چون جزیره هندورابی اشاره کرد.

بهشت اردیبهشت در دشت دریاسر

دشت دریاسر در نزدیکی تنکابن، یکی از زیباترین و خیره کننده ترین مقاصد طبیعی در فصل بهار است. در بطن این دشت، ده چشمه وجود دارد. یکی از دلایل عمده سرسبزی دشت دریاسر، وجود همین چشمه هاست. سفر به این منطقه در فصول پربارش توصیه می شود. چرا که زمین مرطوب و سرسبز شده و گل های زرد سراسر این منطقه را مزین می کنند.

محلات؛ هلند ایران

پایتخت گل ایران، شهرستان محلات است. از دیرباز نام این شهر با گل عجین شده است. یک دهکده گل در این شهرستان وجود دارد که سرشار از گیاهانی چون کاکتوس ها، گل و گیاهان خانگی و گیاهان زینتی می باشد. علاوه بر زیبایی و شکوه رویش گل ها در فصل بهار، غارهای دیدنی اطراف محلات نیز مقصدی مناسب برای غارنوردی است و این منطقه را یک مقصد ایده آل برای سفر می نماید.

چشمه های آب گرم سرعین

شهرستان سرعین در استان اردبیل قرار دارد. سرعین شهرت خود را مدیون چشمه های آب گرم طبیعی و درمانگر خود می باشد. به دلیل نزدیکی بودن آن به کوه سبلان، مناظر زیبا و چشمگیری در فصل بهار از دامنه های این کوه مرتفع هویداست.

اردیبهشت، ماه شیراز

باغ های زیبا و تاریخی شیراز با تنوع گیاهی، تجربه ای دلچسب را در فصل بهار به ارمغان می آورد. اردیبهشت، زمان رویش شکوفه های بهار نارنج است. عطر درختان نارنج، کوچه و خیابان ها را پر می کند. تلفیق جاذبه های بی نظیر تاریخی، طبیعی و تفریحی به همراه تنفس بهار نارنج تجربه‌ یک سفر بهاری تمام و کمال است.

طبیعت غرب ایران

استان های غربی ایران، مظاهر بی بدیل جلوه گری طبیعت در فصل بهار به شمار می روند. این خطه سرشار از جاذبه های دیدنی و وصف ناپذیری می باشد. همچون آبشارها، دریاچه ها، تنگه ها و رودخانه ها که پوشش گیاهی و جانوری منحصر بفرد خود را دارند. این بخش برخلاف خطه‌ی شمالی و جنوبی، از آب و هوای با الگوی نسبتا پایدار برخوردار است.  سفر به این منطقه در فصل بهار، غافل گیری های کمتری از نظر شرایط اقلیمی دارد.

کویرهای ایران

تا اواخر اردیبهشت، کویرهای ایران با ویژگی های منحصر به فرد خود، تجربه ای مثال زدنی را برای شما به ارمغان می آورند. تفریحات کویری مانند شترسواری، آفرود، سیاحت آسمان و تپه نوردی، از جمله مفرح ترین بخش سفر به این نواحی بیابانی در فصل بهار به شمار می رود.

قنات قصبه، ساخته دست جن ها

از دیرباز تا کنون در مورد قنات قصبه گناباد افسانه ها و روایات بسیاری وجود داشته است. اهالی قدیمی گناباد همگی متفق القول هستند که ساخت این قنات به این عمق، از دست فرزند آدم بر نمی آید و این قنات را نیروهایی فراتر از بشر ساخته اند. این قنات مرکز افسانه های این چنینی است. از جمله اهالی این منطقه و همسایگان این قنات می گویند که براساس شنیده های خود، از زمان های قدیم، نام شهر گناباد خراسان در اصل جن آباد بوده است. در طول زمان و بعدها تلفظ آن به صورت جناباد و بعد از آن به صورت امروزی خود یعنی گناباد، درآمده است.

برخی خراسان پژوهان، ریشه این قنات و افسانه ها را عمیق تر می دانند. بر طبق یکی از افسانه های قدیمی، احداث قنات قصبه گناباد را باید به فرمان “بهمن” که یکی از سلاطین قدیم ایران بوده است، برای کفاره گناهی بزرگ منسوب کرد. همچنین، براساس این داستان معروف که حتی در 12 رخ در شاهنامه فردوسی نقل شده است، وجود این قنات در شهر گناباد، به پیش از زمان کیخسرو می رسد.

طبق بررسی های باستان شناسان، با استفاده از سفال های جمع آوری شده از کنار دهانه چاه های اصلی، قدمت این قنات عجیب به دوره پادشاهی هخامنشیان می رسد. نام گناباد همواره با نام قنات آن همراه بوده است. در نهایت می توان گفت که قنات قصبه، قناتی کهن با ویژگی های شگفت انگیز و قدمتی2500 تا 2700 ساله است. طبق بررسی های انجام شده بر سفال های قرن چهارم و نهم هجری كه در كناره برخی چاه های فرعی قنات قصبه گناباد مشاهده شده، احتمال دارد شاخه اصلی قنات به طول 6403 متر ابتدا در امتداد شمال به جنوب حفر شده باشد. سپس در دوره های بعد به مقتضای نیاز شاخه های فرعی در جهت جنوب غربی از شاخه های اصلی جدا شده باشد.

معرفی قنات قصبه گناباد

قنات قصبه گناباد، شاهكار پیوند هنر، علم، و مدیریت منابع آب است كه مهمترین شاخصه آن عمق مادر چاه، تكنولوژی حفر قنات و نیز شیوه بهره برداری آب می باشد. این موضوع، قنات قصبه گناباد را به یكی از جاذبه های تاریخی و مهندسی جهان تبدیل كرده است. قنات قصبه از 2 رشته اصلی و 6 شاخه فرعی تشكیل شده‌ است. چاه مادر آن در دامنه شمالی سیاه كوه و مظهر كنونی قنات در جنوب محله معروف به قصبه شهر قرار دارد.

از جمله مهمترین تدابیر به كار رفته در معماری این قنات می توان به تعدد چاه های آن اشاره کرد كه به بیش از 470 حلقه می رسد. تعدد چاه ها سبب پیشگیری از كور شدن آن ها توسط دشمنان هنگام حمله و همچنین كاهش وزن طناب در زمان حفر و تخلیه چاه ها شده است. از دیگر تدبیرات خلاقانه بکار رفته در این قنات آن می توان به 2 شاخه شدن کانال قنات در فاصله 683 متری كانال اصلی و سپس 6 شاخه شدن كانال ها اشاره کرد. این موضوع به دلیل پیشگیری از ریزش احتمالی و قطع جریان آب می باشد.

امروزه 60 درصد چاه های قنات مسدود شده است. 40 درصد آنها با آبدهی 150 لیتر در ثانیه باقی مانده است. مادر چاه قنات قصبه با آبدهی بیش از 130 لیتر در ثانیه واقع در دامنه های شمالی سیاه كوه با كانالی به طول 33 كیلومتر متشكل از هفت كانال متصل به هم تا مظهر قنات واقع در جنوب محله معروف به قصبه شهر یك شاهكار ساخته دست بشر می باشد و نمادی از توانایی انسان در سازگاری با محیط است.

مجموعه تخت سلیمان در فاصله 45 کیلومتری شمال شرقی شهر تکاب قرار دارد که گفته می شود از 1600 سال پیش میزبان سازه هایی مقدس در میان حصارهای خود بوده است.

در کنار دریاچه تخت سلیمان، آثار تاریخی و باستانی متعددی وجود دارد که از مهم ترین مراکز تاریخ و تمدن ایران و سراسر جهان به شمار می رود و ارزش آن به اندازه ای است که در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو نیز وارد شده است.

آثار و بناهای ادوار تاریخی اشکانیان، ساسانیان و ایلخانان مغول در این محل یافت شده است. مهمترین آثار به‌جای مانده آن، آتشکده و تالارهای دوره ساسانی است. برخی آثار ساسانی دیگر نیز در کوه بلقیس و زندان سلیمان در نزدیکی روستای تخت سلیمان ساخته شده است.

مجموعه بناهای تاریخی در تخت سلیمان در اطراف چشمه رسوبی ساخته شده است. آب این چشمه که از عمق بیش از 120 متری از درون زمین به سطح آن می‌آید و به زمین‌های اطراف می‌ریزد، دارای املاح زیادی است که آن را برای آشامیدن و کشاورزی نامناسب می نماید.

بر خلاف تصور عامه، تخت سلیمان یک دریاچه نبوده و هیچ آبی به آن وارد نمی شود. رسوبات حاصل از املاح آب در طی قرن ‌ها، لبه های چشمه را شکل داده و متغیر نموده است.

چاکراه زمین در تخت سلیمان

از نقطه نظر بسیاری از توریست ‌های انرژی،  تخت‌ سلیمان یکی از چاکراه های زمین است و باعث بهبود وضعیت فیزیکی، جسمی، روحی انسان می‌شود. چاکرا‌ه های زمین و محوطه ‌های مقدس نقاطی بر روی زمین هستند که انرژی حیاتی زمین در آن ‌ها به خوبی قابل درک است.

چاکراه ها حلقه‌هایی هستند که انرژی را در اطراف سیاره زمین به گردش در می‌آورند. زمین طبق نظریه گایا، به عنوان موجودی زنده دارای سیستم عصبی می باشد که در واقع این سیستم، توسط جریان‌های الکتریکی روی سطح زمین و اتمسفر آن به وجود می‌آید.

افسانه های دریاچه گنج

بر اساس باورهای عامه, تمام مجموعه تخت سلیمان، بوسیله نیروهای ماورایی ساخته شده است. طبق داستان های که در مورد این دریاچه وجود دارد، گنج های بی شماری در طی قرون و اعصار به درون آن انداخته شده اند که معروف ترین آن ها انگشتر حضرت سلیمان است. در طول سالیان، گروه های کاوش باستانی بسیاری برای پرده برداشتن از راز این دریاچه به این منطقه آمدند که به دلیل فشار آب دریاچه و املاح غلیظ و سنگین آن، به عمق بیش از 31 متر نفوذ کنند.

نخستین بار که غواصان آلمانی وارد دریاچه تخت سلیمان شدند، طبق مشاهدات آن ها، گودالی در میان دریاچه دیده می‌شد که 112 متر عمق داشت. همچنین 10 کانال آب در حاشیه دریاچه کشف شد اما به دلیل رسوبات زیاد آب و محدودیت دید، آنها موفق به کشف اثری خاص در اعماق آب نشدند.

مستندسازی به نام “آرمین ایثارین” در مستندی به نام “اسرار دریاچه” تلاش نموده است تا اسرار دریاچه گنج را فاش کند. با کمک سازمان میراث فرهنگی، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، دپارتمان ژئوفیزیک و تیم‌های تخصصصی دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف، محققان توانستند نقشه سه بعدی دریاچه را تهیه کنند. طبق اظهارات کاوشگران به دلیل فشار و وجود آرسنیک در آب دریاچه، از تراز 42 متر به پایین با ROV  یا زیر دریایی ریموت کنترل، کار ادامه پیدا کرد.

چگونه شروع کنیم؟

هر سوژه ای که در حال حرکت باشد، هنگام باز بودن شاتر دوربین عکاسی، تار خواهد شد. با استفاده از تکنیک زوم انفجاری، لنز را در حالی که تصویر گرفته می شود زوم می کنید، در نتیجه تاری ایجاد می شود که از مرکز تصویر به سمت بیرون تابش می کند.

عکاسی با تکنیک زوم انفجاری، که به عنوان عکاسی تار همراه با زوم نیز  شناخته می شود، تکنیکی عکاسی است که با لنزهای دارای قابلیت زوم (دارای حلقه زوم)، با بزرگنمایی یا خارج شدن از حالت زوم در زمان باز بودن شاتر به دست می آید.

برای شروع عکاسی با تکنیک زوم انفجاری بهتر است یک صحنه شهری با نورهای متنوع را انتخاب کنید. طبیعت جنگل با نورهایی که از لا به لای شاخسار می گذرند نیز گزینه مناسبی برای این روش عکاسی است.

چرخ و فلک از آن دسته سوژه هایی هستند که ساختار بسیار خوبی برای این کار است چون دایره ای هستند، که به مسئله مرکزیت زوم انفجاری را رفع و رجوع میکند.

علاوه بر این ها هر معماری ای که از پیچیدگی بیش از حد برخوردار نباشد ، میتواند گزینه مناسبی باشد.

چه تجهیزاتی لازم داریم؟

برای عکاسی با تکنین زوم انفجاری، شما به یک دوربین DSLR یا بدون آینه به همراه یک لنز با قابلیت زوم نیاز دارید.

این روش بدون سه پایه نیز قابل اجراست اما استفاده از سه پایه دوربین منجر به تاری یکنواخت تر شده و عموما ترجیح داده می شود. همچنین به صورت دلخواه این روش می تواند با فلاش همزمان با پرده دوم نیز استفاده شود.

چگونه دوربین را تنظیم کنیم؟

مهمترین گزینه و اولین گام برای تنظیمات دوربین در زوم انفجاری، سرعت شاتر است. هنگام بزرگنمایی لنز ، شاتر باید باز بماند یا به عبارت دیگر باید سرعت های کم را انتخاب نمایید.

اگر سرعت بالا باشد، تاثیر چندانی را شاهد نخواهید بود. به طور متوسط سرعت مناسب برای تکنیک زوم انفجاری بین 1 تا 4 ثانیه است.

این تکنیک معمولا بسته به سرعت زوم کردن و میزان تأثیرگذاری مد نظر، نیاز به کمی امتحان با سرعت شاتر های متفاوت دارد.

از دیافراگم و ISO استفاده کنید که میزان نوردهی را برای سرعت شاتر بین 1 تا 4 ثانیه متعادل می کند. سرعت شاتر طولانی تر معمولاً اجازه می دهد تا باISO های پایین، از بروز نویز جلوگیری شود.

تکنیک زوم انفجاری بخش اعظم تصویر را تار می کند و همین موضوع سبب می شود که نگرانی بایت عمق میدان اهمیت خود را از دست بدهد.

به سادگی دیافراگمی را پیدا کنید که میزان نوردهی مناسب را با سرعت شاتر مورد نظر خود و ISO پایین، داشته باشد.

اجرای تکنیک زوم انفجاری

بهتر است پیش از شروع به کار، دوربین را روی سه پایه تنظیم کنید. سه پایه به نگه داشتن “تاری” در یک خط مستقیم و شروع از مرکز تصویر کمک می کند.

تصویر را با لنز دوربین در بازترین زاویه دید تنظیم نموده تا بتوانید تمام عناصر مورد نظر خود را در آن جای دهید.

به خاطر بسپارید که لبه های بیرونی از مرکز تارتر خواهد بود. در مرحله بعد، برای تنظیم فوکوس بر روی سوژه مورد نظر، زوم کنید.

تایمر را برای شروع کار تنظیم کنید. دکمه شاتر را بفشارید تا شمارش معکوس برای آغاز نوردهی، آغاز شود. وقتی که شاتر در آستانه باز شدن است، به آرامی شروع به خروج از زوم نمایید.

همزمان که دوربین نوردهی می کند، کوچک نمایی را ادامه دهید. کوچکنمایی را تا 5 ثانیه ادامه دهید. هرچه مدت زمان زوم طولانی تر باشد دنباله های نور در تصویر واضح تر خواهند بود.

مادامی که کوچکنمایی می کنید مراقب فاصله کانونی لنز باشید تا کار را در موقعیتی که در ابتدا ترکیب بندی کردید (وایدترین فاصله کانونی)، به پایان برسانید.