تبریز
شهر تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی می باشد وارتفاع متوسط آن ازسطح دریا 1366 متر می باشد. شهر تبریز یکی از بزرگترین شهرهای ایران بوده و در دره آجی چای بنا شده است. شهر تبریز با قدمت بیش از 3500 سال و با 2167 کیلومتر مربع وسعت، بزرگترین شهر شمال غرب ایران است. در زمان پایتختی صفویان، تبریز بعنوان پنجمین شهر بزرگ جهان شناخته میشد و همچنین بزرگترین، مهمترین و متجددترین شهر ایران در عصرقاجار بود. پایتخت سیاسی ایران در زمان خوارزمشاهیان، ایلخانان، چوپانیان، جلایریان، اتابکان، تیموریان، قره قویونلو، آق قویونلو، صفویان و همچنین پایتخت دوم قاجاریان محسوب میشد. تبریز آبوهوایی مدیترانهای و اغلب خشک دارد. در بیشتر روزهای زمستان و پائیز یخبندان است و بارش های مکرر برف و باران این شهر را فرا میگیرد. در عین حال تابستان های گرمی را تجربه میکند که این گرما در تیر ماه به اوج خود میرسد.
مردم شهرستان تبریز به زبان ترکی با گویش آذری سخن میگویند و زبان فارسی به عنوان زبان رسمی کاربرد دارد. بیش از 90% از جمعیت ساکن در این شهرستان به زبان ترکی گفت و گو میکنند. مردم تبریز مسلمان و بیشتر شیعه امامی هستند. از جمعیت تبریز اندکی نیز ارمنی و آشوری اند. اقتصاد شهرستان تبریز بر پایه تجارت، صنعت، کشاورزی، باغداری و دامداری استوار است. صنایع دستی از دیگر بخشهای اقتصادی این شهرستان است. قالی بافی، معرق کاری، سفالگری، گلیم بافی و طراحی قالی از مهم ترین فعالیت های این بخش است. فرشهای تبریز از نظر نوع بافت، طرح و رنگ، در میان صنعت فرش بافی ایران ممتاز است و بازار جهانی دارد. تبریز در گستره تاریخ خود یکی از مهم ترین مراکز علمی ایران بوده است. این شهر در دو سده اخیر کانون تجدد گرایی و ایجاد آموزش و فرهنگ نوین محسوب می شده است. وجود دو شهرک غازانیه و ربع رشیدی که در آنها مدارس و نهادهای آموزشی چندی برپا بوده است، دلیل روشنی بر این امر می باشد.
تبریز شهری باستانی است و آثار تاریخی بسیاری در آنجا وجود داشته است؛ اما زمینلرزه های شدید و دیگر پدیده های طبیعی چون سیل های ویرانگر از یک سو و حملات مهاجمان و فاتحان تاریخ از سوی دیگر، خرابی هایی به بار آوردند که بخش بزرگی از این آثار را از میان برده است. از جمله آثار تاریخی شهر تبریز می توان به مسجد کبود که به فیروزه اسلام نیز مشهور است، ائل گلی، کلیسا و مساجد، خانه های تاریخی و همچنین محله ها اشاره کرد.