غار پراو
غار پراو در ارتفاع 3050 متری کوه پراو، در دوازده کیلومتری شمال‌شرق شهر کرمانشاه که در میان کوه طاق بستان و کوه بیستون و در جنوب منطقه‌ای به نام میدان پراو قرار دارد. این غار در 300 متری پایین قله شیخ علیخان یا قله پراو قرار دارد. پراو در نزدیکی کوه بیستون در کرمانشاه است و اولین بار انگلیسی ها این غار را تا انتها پیموده اند و بعد از آن ها، لهستانی ها به پایان این غار عجیب رسیدند. این غار در زمان کشف آن به عنوان بزرگترین غار عمودی دنیا شناخته شده بود که بعدها تا رتبه 221 تنزل پیدا کرد. با عمق 752 متر و طول 1400 متر و 26 حلقه چاه از جمله عمیق‌ترین و فنی‌ترین غارهای ایران است. پيمايش این غار به اطلاعات فنی، قدرت و استقامت بدنی بالا نياز دارد. برای رسیدن به دهانه غار باید تا ارتفاع بیش از 3000 متر کوه پیمایی کرد. گذرگاه های تنگ و خرچنگ روها ، ریزشی بودن برخی از قسمت های غار ، تراورس های خطرناک و چاه های عمیق ، پرآو را در دنیا به غاری صعب العبور و سخت مشهور کرده است.
دهانه ورودی غار به گونه ای است که باید به حالت پا مرغی به آن وارد شد. به دلیل وجود یخچال های طبیعی و ارتفاع بالای این غار، برودت هوا بر مشقات پیمایش آن می افزاید. به علت این که آب جاری شده در غار پراو، حاصل ذوب شدن یخچال های زیر زمینی غار پراو است و نیز بخاطر ارتفاع بالای این غار، برودت آب بین 1 تا 3 درجه سانتیگراد است و در هیچ نقطه ای از غار دما بالاتر از این محدوده نیست. تاکنون 5 نفر از غارنوردان ایرانی در هنگام پیمایش این غار جان خود را از دست داده اند و به همین علت به آن غار قاتل نیز گفته می شود. بدنه و دیوار سنگی خشن و متخلخل غار، شاید نمودی از خشم طبیعت است که در این مکان خودنمایی می کند. همین ویژگی بدنه و دیوارها باعث می‌شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش پاره شود و آب سرد و سرما به لباس ها و سطح بدن نفوذ کند که بر دشواری های پیمایش می افزاید. عبور از سوراخ های تنگ غار که آبی با دمای نزدیک صفر درجه در کنار آنها جریان دارد، سختی پیمایش را چندین برابر می کند. پیمایش سینه خیز در این غار کاملا عادی به نظر می رسد و تنگ گل خیز اولین محل پیمایش سینه خیز به شمار می آید .
