معماری اسلامی در ایران
پس از ورود اسلام به ایران، هنر و سبک و سیاق معماری دستخوش تغییرات فراوان شد که نتیجه آن خلق آثاری جاودان مانند مساجد و مقابر بی نظیر که نسبت بدان احساس نیاز می شد شکل گرفت و به تدریج بر آتشکده های پیشین مساجد را بنا نهادند و مسجد یزد خواست بین اصفهان وشیراز یکی از این بناها به شمار می رود
سبک های مختلف این دوران عبارتند از
سبک خراسانی
با ظهور اسلام ساخت بناهای مذهبی به خصوص مساجد و مقابر آغاز گردید. سبک خراسانی اولین سبک معماری اسلامی بوده است که چون اولین بناها در خراسان ایجاد شده، لذا به سبک خراسانی معروف است. این سبک در قرون اولین (۱ تا ۴ هجری) رایج بوده و تحت تأثیر پلان و نقشه مساجد عربی با ساختمانی ایرانی پارتی و ساسانی با فضای ساده (فاقد تزئینات) احداث شده‌اند
سبک رازی
سبک رازی دومین سبک معماری پس از اسلام در ایران می‌باشد که اوج آن در دوره‌ی سلجوقی بوده است. چون اولین بناها در شهر ری (راز) احداث گردیده، به سبک رازی معروف است. از مهمترین تغییرات این سبک حذف فضای شبستانی و ستون‌های آن و احداث ایوان، گنبد با پلان چهار ایوانی می‌باشد. اصلی‌ترین و متنوع‌ترین سبک معماری ایرانی، سبک رازی است که تحت تأثیر سبک پارسی و پارتی قرار دارد
سبک آذری
دوره حکومت غازان خان را آغاز این سبک می دانند. با ورود ایلخانان (مغولان) این شیوه معماری آغاز گردید و تا دوره صفویه ادامه داشته است. به خاطر آن که اولین بناها درتبریز احداث گردید به سبک آذری معروف است. دوران تیموریان اوج شکوفایی سبک آذری می باشد
سبک اصفهانی
شیوه معماری عصر صفویه که اوج شکوه آن در زمان حکومت شاه عباس بوده است را سبک اصفهانی می نامند چرا که اولین بناها در این شهر احداث شده اند
