میناکاری

میناکاری هنر تزیین و زیبایی بخشیدن به زیورآلات و ظروف با نقاشی است که قدمتی پنج هزار ساله دارد. در میناکاری رنگ زمینه اغلب آبی، سبز و شاید گاهی قرمز باشد و از آن جا که در لغت، مینا به معنای آسمان آبی است؛ وجه تسمیه و نام گذاری این هنر نیز به همین علت می باشد

minakari

میناکاری هنر ترکیب خاک و آتش و نقاشی برای خلق آثار بدیع و زیباست و شایان ذکر است که این هنر در ابتدا در ایران شکل گرفته و پس از آن به دیگر کشور ها راه یافته است

minakari

میناکاری عمدتا روی مس و دیگر فلزات از جمله فلزات گران بهایی چون طلا و نقره انجام می شود و به همین منظور لازم است که استاد مسگر ابتدا شیء را بسازد و پس از آن میناکار سطح آن را لعاب سفید داده و برای نقاشی آماده کند

minakari

برای انجام میناکاری روی ظروف، اشیا در دو مرحله وارد کوره ای با درجه حرارت بالا می شوند؛ یکی پس از چند بار لعاب دادن اولیه و بار دوم پس از نقاشی روی شیء مورد نظر

minakari

انواع مختلفی از میناکاری که امروزه نیز استفاده از آن ها مرسوم است عبارتند از

 مینای خانه بندی

قدمت مینای خانه بندی  بیشتر از روش دوم است و در این شیوه که به “مینای سیمی” نیز معروف است، از مفتول های بسیار نازک استفاده می شود که برای محکم نمودن مفتول ها روی سطح شیء مورد نظر از حرارت کوره استفاده می کنند

minakari

مینای نقاشی

روش مینای نقاشی امروزه در اصفهان مرسوم است. در این روش ابتدا چندین مرتبه لعاب دهی روی شیء انجام می دهند و سپس کار نقاشی روی آن آغاز می شود

minakari

رواج صنعت میناکاری در اصفهان از دوران پهلوی است و توسط استاد شکرالله صنیع زاده بسط و توسعه داده شده است

minakari