گنبد مینا

گنبد مینا بزرگ ترین افلاک نمای ایران است که در سال 1393 به بهره برداری رسید.

گنبد مینا، بزرگترین آسمان‌نما یا پلانتاریوم خاورمیانه، یک شبیه‌ساز از جهان هستی و کرات و ستارگان است که در آن به صورت سه بعدی فیلم‌هایی با موضوعات نجومی به نمایش در می‌آید.

آسمان نمای گنبد مینا، سازه ای با معماری جذاب و به شکل خورشید که در مرکز بوستانی به نام بوستان منظومه شمسی قرار گرفته است.

بوستانی که یکی از پارک های موضوعی اراضی عباس آباد به شمار می آید و در نزدیکی پل طبیعت و پارک آب و آتش قرار دارد.

مجموعه 1850 متر مربعی گنبد مینا که نه فقط عاشقان نجوم و زمین، که مردم عادی را هم به سوی خود می خواند و همه را به کشف آنچه که در خود جای داده است دعوت می کند.

گنبد مینا یکی از بزرگترین آسمان نماهای خاورمیانه نیز به حساب می آید و راه را به سوی تماشای آسمان و آنچه در میان زمین و آسمان قرار دارد باز کرده است.

سازه ای زیبا و درخشان که در طراحی خود نشانه هایی از گنبد معروف مراغه را نیز دارد.

ایده ساخت چنین آسمان نمایی در سال 1388 مطرح شد و 5 سال بعد، این مجموعه به بهره برداری رسید.

آسمان نمای گنبد مینا، سازه ای با دو کاربرد است؛ هم با شبیه ساز خود جلوه ای جذاب و تماشایی از کرات، ستاره ها، کهکشان ها و … را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می دهد

و هم، در سالن سه بعدی آن می توان به تماشای فیلم های علمی با موضوع ستاره شناسی نشست.

اگرچه بیشتر بازدیدکنندگان این جاذبه توریستی را دانشجویان و دانش آموزان تشکیل می دهند؛ اما پتانسیل بالای آسمان نمای مینا در زمینه ‌های مختلف می‌تواند برای بسیاری از خانواده ها و علاقه‌ مندان به علوم گوناگون جالب باشد.

در ساخت مجموعه‌ی گنبد مینا تلاش بسیاری به استفاده از المان های معماری اصیل ایرانی و مفاهیم ادبیات ایران شده است.

مهمترین شکلی که در نگاه اول به ذهن مخاطبان متبادر می شود یک خورشید تابان است.

همان طور که می‌دانید خورشید یکی از مهمترین نمادهای معماری در باستانی شناسی ایران محسوب می‌شد به طوری که خورشید ایزد یا خورشید مقدس جزو نماد ادیان باستانی مانند میترائیسم به شمار می رفت.

در بدنه‌ی داخلی آسمان نما از ال سی دی ها و نمایشگرهای مختلفی برای نمایش عکس و فیلم‌های مربوط به نجوم، زیست و فیزیک استفاده شده است.