تاریخچه پیست اسکی دیزین

مجموعه اسکی دیزین، بین سالهای 1341 و 1342 طی عملیات برای اکتشاف معدن توسط گروهی به سرپرستی جناب آقای کاظم گیلانپور، شناسایی شد. با مناسب شناخته شدن این منطقه برای اسکی، در سال 1343 با نصب یک دستگاه تله اسکی سیار در گردنه دیزین به‌عنوان محل تمرین برای تیم ملی وقت به کار گرفته شد.

این منطقه بعنوان یک مجموعه اسکی تعریف شده و کارهای زیر بنایی آن از جمله احداث جاده از سمت معدن زغال سنگ آرسین آغاز شد و در نهایت در سال 1346 عملیات اجرایی آن شامل نصب یک خط تله سیژ به طول 2400 متر در قسمت دره تا پارکینگ بالا و ورود اولین تله کابین به ایران همزمان با ایجاد رستوران شاله و نصب تله اسکی مبتدی و راه ‌اندازی آن شکل گرفت و فرایند تا سال های 1347 و 1348 به طول انجامید. با وجود تاسیس این پیست در دهه چهل، همچنان دیزین مطابق با استانداردهای فدراسیون جهانی می باشد.

موقعیت جغرافیایی

دیزین که بعنوان مهمتری پیست اسکی ایران و خاورمیانه به شمار می رود، در شمال تهران واقع شده است. منطقه دیزین در شمال کوه‌ های تهران، منطقه گاجره، و در فاصله 123 کیلومتری از مسیر جاده چالوس و 71 کیلومتری مسیر شمشک قرار دارد.

آب و هوای مساعد زمستانی با تعداد روزهای آفتابی زیاد، همراه با آب و هوای دلپذیر تابستانی حداکثر 20 درجه سانتی گراد و همچنین امکانات فراوان و دسترسی مناسب، دیزین را به دهکده توریستی بی نظیر در خاورمیانه بدل کرده است.

امکانات دیزین

دیزین 23 پیست دارد و یکی از مزیت های آن، این است که پیست حرفه‌ ای‌ها از مبتد‌ی‌ ها جداست، چرا که شیب این پیست‌ ها برای مبتدیان خطرات بسیاری دارد. پیست چمن دیزین نیز شرایط فوق العاده ای را برای فصول گرم سال فراهم می کند. این پیست در شمال غربی دفتر مدیریت و جنوب رستوران چمن واقع شده که با ۶۵۰ متر طول هر سال مسابقات مخصوصی در آن برگزار می‌شود.

در پیست دیزین هفت تله ‌اسکی بشقابی، دوبل مایر، سی چال، گوزنی، پشت ویل، مبتدی، چمن و یک تله اسکی چکشی هم وجود دارد. دو تله ‌سیژ قله و چمن نیز برای صعود به بالای کوه تعبیه شده است. همچنین پیست اسکی دیزین چهار تله‌ کابین به نام ‌های شاله، قله، دره و چمن دارد.